Hani derler ya anneler çocukları doyunca doyar diye gerçekten de öyleymiş. Onun karnı doysun diye hiç problem etmeden kendi öğünümü atlayabiliyorum(tabii sonradan telafi etmek koşuluyla ne de olsa onun doyması benim doymama bağlı)Kızımı yıkadığımızda sanki ben yıkanmışım gibi ferahlıyorum. Eskiden uykum bölündüğünde kıyametleri koparırdım. Sinirden ağladığımı bilirim, tekrar uyuyamadım diye. Şimdiyse bu hiç problem değil. Bebeğim yeter ki rahat karnı doymuş uyusun. Ben geceyi uyumadan da geçirebilirim. Allah annelere öyle bir duygu veriyor ki, Normalde sorun edilecek, şikayet edilecek bir sürü şeyi güle oynaya yapıyorsunuz.